شعرها (صفحه 1)

بوسه یعنی وصل جانان وصل عشق بوسه یعنی یک شدن در درس عشق

صائب شکایت از ستم یار چون کند؟ هر جا که عشق هست، جفا و وفا یکی است

با من بمان و حرف دلت را دوتا نکن در شهر من علیه دلم کودتا نکن حالا که از بهشت تو جا مانده ام، مرا در پای ایستگاه جهنم رها نکن بگزار پا به شعر من ای حس ناگریز فکر ردیف و قافیه های مرا نکن حق من این نبود دور از تو بشکنم حقم اگر فراق تو باشد ادا نکن کردی دعای صبر…دعایت مرا شکست در حق هیچ آیینه ای این دعا نکن با ابرهای معجزه بر روح من ببار جغرافیای قلب مرا بر ملا نکن

گاهی باید از همه چیز دل کند و رفت ! باید پلهای پشت سر را خراب و کرد و هیچ راه برگشتی هم باقی نگذاشت ! حتی اگر دوستش داشته باشی

من بی‌بهانه و هوسی عاشقت شدم با هر تپیدن و نفسی عاشقت شدم چتری شدی! همیشه به دنبال سایه‌ام در سر نمانده یاد کسی عاشقت شدم وقتی خدا رقم زده تصویر تازه‌ات با یاد کهنه عکس کسی عاشقت شدم درگیر با تو شد همه ذرات هستی‌ام یک شهر شاهدند بسی عاشقت شدم دیدم تو را که بال کشیدی به آسمان از پشت میله قفسی عاشقت شدم حالا من و خیال تو هر شب نشسته‌ایم چشم انتظار تا برسی عاشقت شدم پگاه عامری

ای دل غم این جهان فرسوده مخور بیهوده نئی غمان بیهوده مخور چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید خوش باش غم بوده و نابوده مخور

چون بلبل مست راه در بستان یافت روی گل و جام باده را خندان یافت آمد به زبان حال در گوشم گفت دریاب که عمر رفته را نتوان یافت

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد عماد خراسانی

کافیست صبح که چشمانت را باز می‌کنی لبخندی بزنی جانم صبح که جای خودش را دارد ظهر و عصر و شب هم بخیر می‌شود محمد خسرو آبادى

فدای ناز عشقت ناز دانه که عشقت کنج دل زد آشیانه به یاد سوزش مجنون ز لیلی به یادت سوختم در این زمانه