شعرها (صفحه 2)

بی روی تو خورشید جهان‌ سوز مباد هم بی تو چراغ عالم افروز مباد با وصل تو کس چو من بد آموز مباد روزی که ترا نبینم آن روز مباد رباعیات عاشقانه رودکی

خوشتر از دوران عشق ایام نیست بامداد عاشقان را شام نیست

این قافله عمر عجب میگذرد دریاب دمی که با طرب میگذرد ساقی غم فردای حریفان چه خوری پیش آر پیاله را که شب میگذرد

سخته وقتےدلت گرفته بیخودے به گوشےزل بزنے درحالیڪه میدونےهیچڪس تو هیچ جاے دنیا حواسش به تو نیست حتےتومجازیش…

به جان جوشم که جویای تو باشم خسی بر موج دریای تو باشم تمام آرزوهای منی، کاش یکی از آرزوهای تو باشم محمدرضا شفیعی کدکنی

ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت ناگه برود ز تن روان پاکت بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند زان پیش که سبزه بردمد از خاکت

هر شب به تو با عشق و طرب می‌گذرد بر من زغمت به تاب و تب می‌گذرد تو خفته به استراحت و بی تو مرا تا صبح ندانی که چه شب می‌گذرد هاتف اصفهانی

تویی که ناب ترین فصل هر کتاب منی شروع وسوسه انگیز شعر ناب منی من آن سکوت شکسته در آسمان توام و تو درآمد دنیا و آفتاب منی چقدر هجمه ی تشویش بی تو بودن ها تویی که نقطه ی پایان اضطراب منی برای زندگی ی بی جواب و تکراری به موقع آمدی و بهترین جواب منی روان در اوج خیالم چو رود می مانی همیشه جاری و مانا در عمق خواب منی نفس پس از گذرت از حساب می افتد و تو دلیل نفس های بی حساب منی رها مکن غزلم را همیشه با من باش که ختم خاطره انگیزه شعر ناب منی

در غم عشق نبودیّ و محبت کردی این هم از لطف شما بودو نمیدانستیم من نکردم گله از عهد و وفاداری تو عهد ما عهد جفا بودو نمیدانستیم رنج بی عشقی و تنهایی و بی مهری یار همه ی تقدیر خدا بودو نمیدانستیم . . .

چند سال دیگر ‎دلت میلرزد ‎برای منی که دیگر تو را در گوشه ترین جای قلبم ‎هر شب میبوسم تا کنار بگذارمت ‎دلت تنگ میشود ‎برای منی که حرفهایت را از لبهایت نه ‎از چشمهایت می خواندم ‎دلت تنگ میشود ‎برای لعنتی ترین دختری که ‎دیوانه وار قلمش را به رقص موهای تو وا میداشت ‎به خداوندی خدا سوگند ‎دلت برای همه ی دیوانه بازی هایم تنگ میشود ‎برای صدایم ‎برای آغوشم ‎برای نگاهم ‎حتی برای گریه هایم ‎قسم ‎قسم به همه ی سیب هایی که در خیالم برایم چیدی ‎دلت تنگ میشود ‎آن روز ‎رو به روی آیینه بایست ‎و ایستاده برای غرورت کف بزن