شعرها (صفحه 8)

دوست داشتم معلم املای تو بودم “دوستت دارم” را املا بگویم و هی بپرسم : تا کجا گفتم؟! تو بگویی :”دوستت دارم” لاادری

بوسه یعنی وصل جانان وصل عشق بوسه یعنی یک شدن در درس عشق

هر قفلی که می‌خواهد به درگاه خانه‌ات باشد عشق پیچکی است که دیوار نمی‌شناسد

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

به جان جوشم که جویای تو باشم خسی بر موج دریای تو باشم تمام آرزوهای منی، کاش یکی از آرزوهای تو باشم محمدرضا شفیعی کدکنی

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم سعدی شیرازی

چندان به تماشایش برنشستیم که بامدادی دیگر برآمد و بهاری دیگر از چشم اندازهای بی برگشت در رسید از عشق تن جامه‌ای ساختیم روئینه نبردی پرداختیم که حنظل انتظار بر ما گوارا آمد ای آفتاب که برنیامدنت شب را جاودانه می‌سازد بر من بتاب پیش از آن‌که در تاریکی خود گم شوم محمد شمس لنگرودی

هوا سرد است من از عشق لبریزم چنان گرمم چنان با یاد تو در خویش سرگرمم که رفت روزها و لحظه‌ها از خاطرم رفته است هوا سرد است اما من به شور و شوق دلگرمم چه فرقی می‌کند فصل بهاران یا زمستان است؟ تو را هر شب درون خواب می‌بینم.. تمام دسته‌های نرگس دی‌ماه را در راه می‌چینم و وقتی از میان کوچه می‌آیی و وقتی قامتت را در زلال اشک می‌بینم به خود آرام می‌گویم: دوباره خواب می‌بینم! دوباره وعده‌ی دیدارمان در خواب شب باشد بیا.. من دسته‌های نرگس دی ماه را در راه می‌چینم. لیلا مؤمن‌پور

در هوایت بی قرارم روز و شب سر ز پایت بر ندارم روز و شب روز و شب را همچو خود مجنون کنم روز و شب را کی گذارم روز و شب

در کوی عشق شوکت شاهی نمی‌خرند اقرار بندگی کن و اظهار چاکری حافظ